Γλωσσάρι

Η τρούφα στα ιταλικά.

Σάλτσα φτιαγμένη με σόγια σος, σάκε, μέλι και τζίντζερ. Χρησιμοποιείται στη γιαπωνέζικη κουζίνα για το μαρινάρισμα των υλικών του γιακιτόρι.

Μακρόστενο πήλινο σκεύος που χρησιμοποιείται για την παρασκευή των πατέ. Με τον ίδιο όρο χαρακτηρίζονται και τα φαγητά που μαγειρεύονται σε αυτό.

Είναι λεπτές μεξικάνικες πίτες, τις οποίες οι μεξικανοί τις χρησιμοποιούν καθημερινά ως ψωμάκι. Φτιάχνονται κυρίως από καλαμποκάλευρο ή από απλό αλεύρι.

Χοντρές φέτες από την «καρδιά» του βοδινού φιλέτου. Γνωστό και ως «φιλέ μινιόν», μαγειρεύεται συνήθως σοτέ με βούτυρο.

Το ομοιόμορφο κόψιμο των λαχανικών ώστε να έχουν εμφανίσιμο σχήμα όταν πρόκειται να χρησιμοποιηθούν ως γαρνιτούρα.

Ο όρος χαρακτηρίζει την κρέμα μπρυλέ που έχει φτιαχτεί χωρίς ζάχαρη, επινόηση των σπουδαστών του ομώνυμου κολεγίου του Κέιμπριτζ.

Άγριο αρωματικό μανιτάρι που φυτρώνει στις ρίζες βελανιδιάς και μαζεύεται με τη βοήθεια ειδικών σκύλων ή χοίρων. Για αυτόν το λόγο και η τιμή του είναι ιδιαίτερα υψηλή. Τα γνωστότερα είδη τρούφας είναι η μαύρη, με καλύτερη αυτή του γαλλικού Περιγκό και η άσπρη τρούφα, με γνωστότερη αυτή του Πιεμόντε της Ιταλίας. Χρησιμοποιείται σε εκλεκτά πιάτα της διεθνούς κουζίνας και φυσικά σε πολύ μικρή ποσότητα.